Obecnie znieczulenie to u dentysty baza w trakcie większości wykonywanych zabiegów. Oprócz tych zabiegów, które są praktycznie bezbolesne, w pozostałych przypadkach używa się znieczulenie, żeby zagwarantować pacjentom zarówno komfort psychiczny jak i fizyczny. Od dawna wizyty u dentysty, wbrew obawom pacjentów nie bolą oraz skupiają się na efektywnym leczeniu zębów. Z reguły używane znieczulenie w klinice stomatologicznej, to znieczulenie miejscowe stosowane w okolicy zębów. Raczej nie korzysta się ze znieczulenia ogólnego. Pośród technik znieczulania miejscowego wymieniane są trzy podstawowe: znieczulenie powierzchniowe, nasiękowe oraz przewodowe.

Znieczulenie powierzchniowe ma konsystencję sprayu, żelu albo kremu mającego w składzie znieczulenie. Nie ma potrzeby nakłuwania. Rozprowadza się je powierzchniowo i chociaż działa najszybciej, to nie na długo. Często używa się je przed zaaplikowaniem innego rodzaju znieczulenia. Niezbyt głębokiego nakłucia wymaga natomiast znieczulenie nasiękowe. Tym sposobem wstrzykuje się środek w dziąsła w okolicy zęba, który stomatolog będzie naprawiał i tak końcówki nerwów zostają znieczulone. W przypadku trudniejszych zabiegów dentystycznych należy zastosować przewodowe znieczulenie. Ten rodzaj znieczulenia aplikuje się prosto w nerw zębodołowy. Dzięki temu znaczna część jamy ustnej poddaje się znieczuleniu – np. dolna warga, broda lub broda. Przez to pacjenci tracą czucie w części twarzy, a efekt ten może utrzymywać się nawet przez parę godzin po zabiegu.